Özellikle işlerin çok yoğun olduğu, hayat koşuşturması içerisinde kaybolduğumuz, bunaldığımız zamanlarda “ben bu gün hiç oturdum mu/dinlendim mi?” diye düşünebiliriz. Bu konuda benim çok sevdiğim, Thich Nhat Hanh’ın “How to Relax” isimli kitabından kendimce Türkçeleştirdiğim bir alıntıyı paylaşmak istiyorum:
.
“Hayvanlar her ne zaman yaralanırlarsa ormanda dinlenirler. Kendilerine sessiz sakin bir yer ararlar ve o yerde günlerce sadece sessizce dinlenirler. Çünkü bilirler ki vücutları için en iyi yol dinlenmektir. Bu süre zarfında su içmezler veya bir şey yemezler.
Durmanın ve iyileşmenin özü, hikmeti hayvanlarda hala süregelen bir durumken, insanlar dinlenmeyi unutmuşlardır…”
.
Hayat pratiğimiz pandemiyle birlikte farklı bir boyuta geçti. Maddi veya manevi kayıplar yaşadık, alışagelmiş düzenimiz sarsıldı.
Bazılarımız değişime daha hızlı adapte olmaya çalışırken, kimilerimiz için adaptasyon süreci yeni güncellemelerle birlikte hala devam ediyor… Günler birbiri ardına devam ederken değişen yaşam pratikleri sebebiyle mola vermeyi, durmayı, dinlenmeyi unutabiliyoruz…
Bazen sadece durmak, durmaya izin vermek de uyumlanmanın bir parçasıdır…
Dinlenmeye de durmaya da pekala hakkımız vardır…
Bazen sadece gücümüzü toplamak,
bazense iyileşmek için…
Uzm. Psk. Emine KAYA BİCAN
